Daar was het dan eindelijk; ons 35 jubileumfeest, dat inmiddels door de corona- perikelen wat uitgelopen tot 38 jaar. Kosten nog moeite zijn gespaard om voor onze leden en donateurs een spetterend feest te organiseren. De uitnodigingen waren verstuurd en de aanmeldingen stroomden binnen. Wel 88 stuks want dat was het maximum voor Restaurant Vers. De dresscode was feestelijk, dus de heren in pak of smoking en de dames in avondkleding. De tafels waren feestelijk gedekt en een ieder vond een plaatsje. Oude bekenden zagen elkaar weer en er was prettige conversatie. De voorzitter, Margot van Tilborg-Buskens opende het feest en heette de aanwezigen welkom. Daarbij schetste zij beknopt de geschiedenis van de RAC en de organisatie van het feest, wat geen sinecure was maar gelukkig toch met medewerking van een ieder tot stand was gekomen. Na een stilte moment was het tijd voor het diner. Dat begon met huisgemaakte tomatensoep. Daarna werd het hoofdgerecht uitgeserveerd. Bij binnenkomst had men kunnen kiezen tussen vlees of vis. De vis bestond uit een Dorado en het vlees uit een heerlijke medium gebraden biefstuk. Dit alles geserveerd met frietjes en een grote schaal met rauwkost. Ook nog aardappelen in schil en gegratineerde prei. Wat ook opviel was dat alle borden waren verwarmd en de gerechten heerlijk op temperatuur bleven. Na een afsluitende kop koffie kondigde onze PR man John de band Fuzzy Friday uit Dordrecht aan. De band bestond uit een pianist, die ook trombone speelde, een contrabassist, een gitarist , die ook viool en accordeon speelde en onze eigen Wim Klein op slagwerk. Zij brachten all-round muziek met jazz-, pop-, country en volksmuziek met meerstemmige zang. Paul Clifton had zijn geluidsinstallatie ter beschikking gesteld en regelde zelf het geluid bij de verschillende optredens. Na een uurtje was het tijd voor de eerste artiest. Dat was Javi Escalera. Hij bracht Spaanse muziek en ook een aantal crooners. Met zijn welluidende stem en de opwindede muziek wist hij het publiek tot groot enthousiasme te brengen. Na afloop werd hij door het publiek met een luid applaus bedankt en Margot overhandigde hem een fraai boeket. De band nam de draad weer op en er werd ook door de liefhebbers gedanst. Nadat de bandleden door Margot waren bedankt en ieder een mooi boeket hadden ontvangen en applaus van het publiek was het tijd voor de tweede artiest. John kondigde Dave Severins aan. Hij verraste ons met een illusie en jongleeracts. Ook hij werd beloond met een luid applaus en een fraai boeket. Na een kleine pauze was het tijd voor het laatste optreden. John kondigde ze aan en daar kwam als een wervelwind het Trio De Flamingo’s de vloer op. Met veel humor en muzikaliteit wisten zij met begeleiding van saxofoon, bas en gitaar en gestoken in onberispelijk pak een gevarieerd repertoire te brengen. Er was een song van Charles Aznavour, van Jaap Valkhoff en sommige songs waren naar eigen idee aangepast, tot grote hilariteit van het publiek. De song “Sweet Caroline” werd massaal meegezongen en onder een daverend applaus bedankte voorzitter Margot De Flamingo’s. Ook zei werden met een fraai boeket beloond. Inmiddels was het half 11 en was het tijd om de avond af te sluiten. Margot bedankte alle medewerkers en speciaal de mensen van de keuken voor het uitstekende diner en de bediening. Met een prettig gevoel ging een ieder huiswaarts. We kunnen terugzien op een zeer geslaagd (uitgesteld) feest. Op naar de 40 jaar.